Again, back home

Het is naar stil in huis. Suzanne is op paardenkamp, Wiegert zit te werken, Ruben heeft zich terug getrokken op zijn kamer om zijn contacten in de US op te frissen en ik mis ons gezellige bezoek van de familie De Groot/Merkies. Zij zijn net vertrokken en nu onderweg naar Yosemite en verder. Over ongeveer 10 dagen zien we ze weer in San Diego. Ik twijfel tussen het broodnodige schoonmaken van de keukenkastjes, Spaans opfrissen voor de nieuwe cursus begint, zwemmen om de conditie op peil te houden, of gewoon lekker in de tuin met de laatste Harry Potter, nadat de interesse weer is opgewekt na de film van deel 6. Ik vrees het ergste voor de keukenkastjes.

Het bezoek aan Nederland was een heerlijke en intensieve periode van bijkletsen met familie en vrienden, waarbij het afscheid soms weer zwaar viel. Als altijd te kort en onvolledig. Gevolgd doo een ontspannende periode in Friesland, waar we ondanks de regen genoten van de Friese dorpjes, het water, de slootjes en de terrasjes. Heerlijk. Rode draad deze zomer was de vraag hoe lang we nog wegblijven. Dit hete hangijzer zal eerstdaags toch eens naar beneden moeten vallen. Vooralsnog doen we nog even net of er niets aan de hand is en negeren we het onderwerp zo lang het nog kan en koesteren we onze besluitelooshied.

Intussen heeft de top van Californie onder leiding van Schwarzeneggert eindelijk het budget rond waarin een gat van 26 miljard dollar moet worden gedicht. Dit gaat voornamelijk gebeuren door middel van bezuinigingen, want belastingverhoging blijft een vies woord, vooral tijdens de huidige recessie. Aangezien 40% van het overheidsbudget op gaat aan het onderwijs zullen daar uiteraard de grootste bezuinigen vallen. Zodoende blijf ik sceptisch over het feit of mijn baan het komende jaar nog wel bestaat, wat ik erg jammer zal vinden als dat inderdaad het geval zal zijn. Uiteraard komt ook de gezondheidsverzekering onder vuur te liggen en hoe dat rijmt met de landelijke plannen van verbetering van de gezondheidszorg voor iedereen blijft nog even onduidelijk. Bovendien schijnt het dat een bezuiniging op het gevangenissenbudget nog steeds roet in het eten kan gooien. De republikeinen zijn er niet van gecharmeerd als er voortijdig een groot aantal ongevaarlijke gevangenen losgelaten worden als gevolg hiervan. Als het budget dan weer van tafel geveegd wordt komen we met z'n allen in de problemen. Het zal niet de eerste keer zijn dan overheidsgebouwen en zelfs scholen tijdelijk gesloten worden.

De San Mateo High School plant er intussen lustig op los alsof er niets aan de hand is. Vorige week haalden we een dik informatiepakket op waaruit bleek dat er 12e augustus een verplicht bijeenkomst is voor freshmen. Jammer want wij zouden pas de 13e weer thuis zijn. Weer een dagje eerder naar huis. Fijn al die informatie op het laatste moment. Leuk nieuws was het plan om de hele muziekafdeling mee te nemen op een cruise in de voorjaarsvakantie in april, waar de studenten een aantal keren op het schip zullen optreden voor de andere gasten. Het schip verstrekt van San Diego en vaart vervolgens naar Cabo San Lucas en Ensenada in Mexico. Uiteraard gaan hier een aantal fundraisers aan vooraf, want de kosten zijn niet gering en moeten door de studenten zelf worden opgebracht. In ieder geval iets om naar uit te kijken. Suzanne kijkt nog helemaal nergens naar uit, behalve haar uiteindelijk terugkeer naar Nederland. Hopelijk zal de trip naar San Diego en het weerzien van haar vriendinnen haar weer een beetje opvrolijken.

Tot zover het laatste nieuws uit San Mateo, adios!