Oktober. De wind trekt aan en 's morgens is het fris en vochtig in the Highlands. Herfst en Halloween gaan hand in hand. Pompoenen bij de Safeway, arts en craftsfair met oranje ornamenten, kerstballen en quilts in de gym van San Mateo high en the Spirit shop met alles wat je kunt bedenken op het gebied van Halloween in het gesloten pand van Circuit city. Aan de brievenbus hangt spillebeen met pompoenhoofd te roepen naar je als je de deur binnenkomt. En, onderaan het trapje stond raaf. Scary raaf met rode oogjes die lichtgaven als je langsloopt, terwijl hij krijste alsof hij zo uit Hitchkoks "birds" kwam vliegen. Kwam ja. Na een nacht op wacht lagen er alleen nog een paar zwarte veren onderaan de trap en iets verderop lag zijn hoofd, met nog een oog aan een draadje, dat ons lag aan te gapen. Waar was zijn lijf gebleven? Na even zoeken in de struiken reageerde de movement detector met het bekende gekrijs. En ja hoor daar lag het ontveerde en onthoofde lijf van kraai. Met het andere rode oogje aan een draadje uit het gat waar eerst zijn hoofd zat? Was het George aan de overkant die het gekrijs zat was? of een racoon, opgeschrikt door het alarm van kraai? We zullen het nooit weten. Er staat een nieuwe wachtkraai. Hopelijk is hem een langer leven beschoren.
Racoons hebben wel meer kwaad op hun geweten en zijn niet erg geliefd in de omgeving. Ze zijn dol op vuilnisbakken, ook op de onze, en op verse graszoden. De buurvouw een paar huizen verderop dacht eerst dat haar buren een grap hadden uitgehaald toen op een ochtend haar nieuwe weer graszoden opgerold in de tuin lagen, maar pas toen het een paar dagen later weer gebeurde en opnieuw en opnieuw ontdekte ze dat het de racoons waren die de graszoden oprolden om de onderliggende zaden op te eten. Slimme beestjes die racoons, maar niet slim genoeg om een neppe van een echte kraai te onderscheiden.
Het is nu november. De bobem kleuren oranje, we hebben wat regen achter de rug en een flinke storm die ervoor zorgde dat de onlangs uitgevoerde reparaties aan de Bay Bridge het lieten afweten. Minimaal 4 dagen ongepland de brug gesloten. Daar wsorden veel mensen niet vrolijk van. De brug is voorlopig gerepareerd, maar moet binnenkort weer dicht voor verdere reparaties. Reden voor mij om de brug voorlopig helemaal te vermijden indien mogelijk, want zo hard waaide het nu ook weer niet.
Ook Halloween is weer achter de rug. Het was weer een dolle boel in huize Pinecrest Terrace. Alle Hollanders opgetrommeld om het schouwspel te aanschouwen en natuurlijk Suzanne's vriendinnen om hier de nacht door te brengen. Op vrijdagavond begonnen de voorbereidingen. Nieuwe pompoenen uitsnijden om de verrote exemplaren te vervangen. (we worden er echt goed in zo langzamerhand) en zaterdag de hele dag voor veel te veel mensen eten maken. Omdat alle appels uit de boom op moesten eten we nu nog appelmoes, maar de appeltaarten gaan altijd grif op. Halloween hier heeft een beetje de plaats ingenomen van Koniginnedag, sint Maarten en de Vossenjacht ineen. Een erg gezellige markt in Half Moon Bay, met plaatselijk talent en een wedstrijd wie de grootste pompoen heeft, pompoentaart eet wedstrijd en natuurlijk een pompoen uitsnijwedstrijd. Een middag naar de maze (enorm doolhof van strobalen), verkleed naar school inclusief feest op vrijdag en de hele buurt de straat op (iedereen verkleed!) op Halloween avond. Het snoep begint langzaam op te raken en dat is maar goed ook.
Het is vandaag 10 november en iedereen is druk met zijn eigen bezigheden. Ruben is superdruk met zijn muziek. Hij heeft nu ook basgitaar les naast drumlessen. Zijn drumstel staat intussen in de garage waar hij soms oefent met andere kids van school. Hij gaat af en toe de stad in en blijft daar dan eten en belandde op Halloweenavond op een of ander feest in een dure wijk in de buurt. Lang leven de Hollandse fiets die hem die vrijheid geeft. Voor mij is het allemaal wel even wennen, dat hij zijn eigen gang gaat, terwijl ik intussen nauwgezet de schoolprestaties moet bijhouden. Nu en dan trek ik een aantal chantage technieken uit de kast die soms meer effect hebben dan anders. Op dit moment is de computer in de ban, dus sorry alle vrienden met wie gehyved werd, het blijft voorlopig even stil op het Rubenfront. In ieder geval totdat de cijfers of studie-uren aanleiding geven tot versoepeling van de maatregel. We doen ons best. In ieder geval lijkt Highschool met de dag leuker te worden. Voor hem.
Suus ga ik zo ophalen. Er zijn try outs voor de basketball teams. Ze hoopt in het B-team te komen dit jaar. Morgen krijgt ze de uitslag. Ze heeft druk geoefend op het schoolplein aan de overkant, maar je moet echt goed zijn om in het A-team te komen en als je dat niet redt kom je in het B-team. Zeker de helft van de meisjes in de try-outs komt in het C-team (Cut team). Afwachten maar. Als ze in een team komt wordt het de komende twee maanden druk met dagelijkse training en competitie.
Ik heb vandaag een lekker leeg hoofd. Morgen hebben we vrij, tenminste, ik en de kids. Veteranendag. Een vrije dag voor de scholen, maar jammergenoeg niet voor Wiegert. Bovendien ben ik vandaag met een van mijn klassen op een fieldtrip geweest, Of beter gezegd was het een watertrip. Omdat er niet voldoende ouders waren om te rijden, werd ik uitgenodigd voor de trip "Age of Sail", waarbij we met een grote zeilboot de baai opgingen. Een educatief uitje voor de kids, maar de ouders en leerkrachten (tall mates) mochten geen contact met de kids hebben en konden dus, eenmaal op de boot, lekker relaxen. Geen probleem. Het zonnetje en zachte briesje in de zeilen zorgden voor een uiterst aangenaam verblijf met uitzicht op SF, de Golden Gate, pelikanen en zeehonden. Het leven is goed op de baai. En eindelijk een beetje energie over voor een verhaaltje op de blog.
Wiegert is natuurlijk druk. Reist nu en dan het land door en krist krast van Minnesota naar Atlanta en van New York naar Texas en via Denver weer terug. Af en toe laat de omzet een dip zien, maar het einde van het jaar eindigt met rasse schreden en het lijkt erop dat het jaartarget gehaald gaat worden. "Trekken en duwen" heet dat hier. Hij heeft het daarnaast druk met allerlei nevenactiviteiten op het web, maar gelukkig genoeg ruimte voor leuke dingen in het weekend en binnenkort tijdens thanksgiving. Dan gaan we een paar dagen naar Coloma en een dagje naar Sacremento, Arnold een handje geven. (niet te hard knijpen please).
En dan wordt het weer tijd om te gaan nadenken wat er in de koffer moet. Niet te veel dit keer, want we komen met een persoon extra. Suzanne vriedinnetje Ilana komt met ons mee. Voor haar een enorme ervaring en de eerste keer naar Europa. Dit keer kerst en oud en nieuw in Nederland met familie en vrienden en een snufje cultuur voor de dames. Een dagje Amsterdam, een bezoekje aan Charlotte in Leiden, Madurodam in Den Haag en natuurlijk de Zaanse Schans voor een portie windmolens. Gelukkig hebben we twee volle weken dit keer. Helaas komt Wiegert pas later aan. Om de kosten te drukken vliegen we dit keer een dagje eerder op vrijdag en niet met KLM, maar met United Airlines via Chigaco. Sorry KLM. De tijd vliegt, dus ik zou zeggen tot gauw!
Liefs van Anja en Wiegert en Ruben en Suzanne.
