woensdag 27 januari 2010

Herrie in de garage.

Je stuurt je kind naar highschool en binnen de kortste keren herken je hem niet meer terug. Nieuw kapsel, vrienden die je niet kent, of vriendinnen, die je alleen op afstand mag waarnemen, of achter in de auto en dan alleen als het niet anders kan. Je rol als ouder bestaat vooral uit het bijhouden van de huiswerkopdachten en zorgen dat er voldoende te snaaien is in huis (en dan vooral hot cheetos en rootbeer, een soort cola vermengd met dropwater. Maar gelukkig komt het dan toch ineens weer goed want dan staan, op een goede vrijdag middag, die vrienden ineens allemaal op de stoep. Liefst natuurlijk om 5 uur, zodat ik als een speer naar de Safeway fiets voor extra pizza’s en nog meer rootbeer. Natuurlijk komen ze niet alleen voor de gezelligheid, maar omdat het drumstel in onze garage staat. De jongens vormen namelijk samen een band. Eerst repeteerden ze bij Matt boven de (vrijstaande) garage, maar het drumstel daar voldoet niet, vandaar. En wat zeg je dan?
T…. (voor de Hagenaars duidelijk, voor alle andere not appropriate), wat een herrie. Ouders, weet waar je aan begint als je kind drummer wilt worden. Als je denkt dat je er bent met het doorstaan van het uurtje oefenen in de week, dan heb je het goed mis. Net als een piano laat een drumstel zich niet makkelijk verslepen en dus ben je de pinuut als ze in de leeftijd van de punkbandjes raken. Dan toch maar liever die piano, want die zijn wat ruimer bezaaid en klinken ook goed met viool en dwarsfluit, terwijl de drum zich wat gezellig laat combineren met electrische gitaar, diet flink versterkt dient te worden.
Eerlijk is eerlijk. Ze maken zelf liedjes en na een tijdje begint het zelfs ergens op te lijken. Wiegert’s opname apparatuur wordt geleend en enthousiast maken ze echte opnames. De bevestiging van mijn waardering moet, ik beken het eerlijk, van heel ver komen. Vrijdag rond half vier gaat bij mij namelijk het week-end in. Verstand gaat op nul en laat de witte wijn en Gilmore girls maar komen. Geen haar op mijn hoofd die drie meisjes heeft geanticipeerd die om 5 uur willen eten omdat om 6 uur de basketball begint en al helemaal geen 4 rockers die en passant ook mee-eten, want we gaan even een paar nummertjes opnemen in de garage. Lachen en zwaaien zou Wiegert zeggen, die nog heerlijk een paar uurtjes relaxed in het vliegtuig uit Boston zit. Hij weet zelf nog niet hoe relaxed dat is trouwens. Ik zal wel zorgen dat hij morgen aan de beurt komt als we Suzanne’s partijtje met de Amerikaanse vriendinnen houden. Ha!
Zoals ik zei, eerlijk is eerlijk. Ik ben best trots op ze. Natuurlijk zijn ze nog maar een beginnend garagebandje, maar toevallig wel mijn garage. Zo dat weten julie dan maar alvast voor als ze later beroemd worden en jullie aan mij vragen om kaartjes te regelen voor de uitverkochte zalen. Vooralsnog vindt de eerste gig (ja zo heet dat, als je ergens een optreden hebt geregeld) plaats bij het hardrockcafe op pier 39 in San Francisco. Als je toch ergens moet beginnen, dan maar gelijk goed, toch!
Beginnende web site van Dead Serious op www.deadserious.ning.com. Opname met de computer microfoon van Wiegert in de garage. Binnenkort is daar natuurlijk een opname te beluisteren van de gig, dat wordt natuurlijk een toppertje. Het optreden vindt plaats op de 24e januari a.s.

Geen opmerkingen: