


Onderweg naar mijn eerste schooldag rijd ik hard door de grote plassen en maak grote golven. Hier mag het want er zijn geen stoepen en er lopen geen mensen. Ik manouvreer om de bordjes heen en ontwijk de afgerukte takken. Een heel stuk ruikt het heerlijk naar eucalyptus, waar stukken van deze boom zijn afgewaaid. Het voelt alsof de hele wereld eindelijk is schoongeregend. Gelukkig is het later op de ochtend droog en breekt er zelfs een zonnetje door. De kinderen kunnen lekker naar buiten. Ons schoolplein ligt bovenop de heuvel en heeft maar weinig plassen. Ze hebben het hele lange weekend (maandag was het presidents day) binnen gezeten en iedereen die vader, moeder, juf of meester is weet hoe dat is.
Thuis houden we de weersberichten goed in de gaten want regen hier betekent sneeuw in Tahoe en een extra weekendje in de sneeuw lacht ons toe. Zodra de weersberichten weer een zonnetje laten zien in het week-end en er geen superdringende andere zaken zijn gaan we er vandoor. We hebben een leuke cabin op het oog en hebben een vaste lijn naar Rienk en Jacoline voor de planning. Dit keer hebben we onze zinnen gezet op Homewood aan de westkant van Lake Tahoe. Klein, maar prima voor een week-endje er tussen uit. Terwijl het buiten intussen weer donker wordt en het ruisende achtergrondgeluid van de regen weer klinkt, ga ik een lekker kopje thee zetten en uitrusten van mijn eerste schooldag waarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten