Persoonlijke update

Soms krijg ik ineens vanuit een volkomen onverwachte hoek een reactie op de stukjes die ik schrijf en dat is superleuk om te horen. Ik realiseerde me dat ik na mijn ontboezemingen over mijn niet zo leuke periode in oktober alleen nog stukjes heb geschreven die over koetjes, kalfjes en andere dingen gingen, maar niet over mezelf. Daarom dacht ik dat het nu een goed moment is om een interessante en leerzame periode te evalueren met een korte samenvatting: Het gaat weer goed met me! Na de nulmeting ben ik zeker 5 kilo's van mezelf kwijtgeraakt en gelukkig waren dat de kilo's die ik ook echt niet nodig had. Het lijkt of er met die 5 kilo aan letterlijk ballast ook 5 kilo's aan geestelijke ballast verdwenen zijn. Ik kan het iedereen aanraden. Ik heb heerlijk de tijd gehad om dingen te doen die ik leuk vond. Zo ben ik aan een verhaal begonnen over een denkbeeldige Lori (naar mijn Amerikaanse vriendin met wie ik zoveel heb meegemaakt)waar ik veel plezier aan beleef. Ik heb veel gesport en lekker uitgerust. Intussen ben ik langzaam weer aan het werk gegaan. Ik heb veel gehad aan de gesprekken met Els Boon, die me heeft geleerd om grenzen te stellen en los te laten. Daarom zal ik voorlopig niet meer vast werken, maar alleen nog als oproep kracht. Zo kan ik zelf bepalen waar en wanneer ik werk. Het zal nog een hele dobber worden om mijn grenzen te bewaken, maar ik weet dat ik mezelf en mijn omgeving een groter plezier doe met een opgeruimd humeur en leuk werk dan dat ik mezelf voorbij loop. Ik heb alweer een aantal dagen gewerkt bij de school om de hoek en dat was een leuke ervaring. Telkens als ik aan het werk ga bedenk ik eerst dat ik een leuke dag wil hebben en meestal komt de rest dan vanzelf.
Ik heb ook veel geleerd van mijn eigen kinderen en de manier waarop zij in het leven staan. Zij weten duidelijk beter dan ik waar hun grenzen liggen en wat ze wel en niet willen. Ik vind het vooral ook heel stoer van Ruben, zoals hij zijn dromen trouw blijft, ook al gaat dat niet altijd even eenvoudig. De kunst is om niet te vergeten wat belangrijk voor je is, ook als het tegen zit.
Natuurlijk wil ik het liefste dat we weer allemaal bij elkaar zijn en het gemis blijft. Tegelijkertijd betekent het gemis ook dat we nog steeds samen een familie zijn, hoever ook uit elkaar. Vandaag zetten Suus en ik de feestmutsen op en we eten een taartje op Wiegert's verjaardag en proosten we op het goede leven.