dinsdag 17 februari 2009

En dan eindelijk regen!

En als het dan eindelijk regent, dan regent het ook echt. Het water stroomt overal de heuvels af naar beneden. Waar aan de zijkanten van de weg onder de grond goten zijn gemaakt om het water te laten wegstromen kolkt het uit de putten naar boven. Op de weg staan waarschuwingsborden in grote plassen om het verkeer er langs te leiden. De riviertjes bruisen. Eindelijk is het water zichtbaar in wat maanden een droge greppel leek. Het schoolplein van de Parcschool, een groot vlak stuk onder aan de heuvels, loopt langszaam onder water. Even geen buitenspelen hier. Pas als het een tijdje stopt met regenen heeft het water de gelegenheid om naar beneden, naar de baai te stromen of natuurlijk naar Chrystal Springs, het waterreservoir. Niemand houdt hier echt van de regen, maar het brengt wel eindelijk het water waar we allemaal zo lang op hebben moeten wachten.



Onderweg naar mijn eerste schooldag rijd ik hard door de grote plassen en maak grote golven. Hier mag het want er zijn geen stoepen en er lopen geen mensen. Ik manouvreer om de bordjes heen en ontwijk de afgerukte takken. Een heel stuk ruikt het heerlijk naar eucalyptus, waar stukken van deze boom zijn afgewaaid. Het voelt alsof de hele wereld eindelijk is schoongeregend. Gelukkig is het later op de ochtend droog en breekt er zelfs een zonnetje door. De kinderen kunnen lekker naar buiten. Ons schoolplein ligt bovenop de heuvel en heeft maar weinig plassen. Ze hebben het hele lange weekend (maandag was het presidents day) binnen gezeten en iedereen die vader, moeder, juf of meester is weet hoe dat is.

Thuis houden we de weersberichten goed in de gaten want regen hier betekent sneeuw in Tahoe en een extra weekendje in de sneeuw lacht ons toe. Zodra de weersberichten weer een zonnetje laten zien in het week-end en er geen superdringende andere zaken zijn gaan we er vandoor. We hebben een leuke cabin op het oog en hebben een vaste lijn naar Rienk en Jacoline voor de planning. Dit keer hebben we onze zinnen gezet op Homewood aan de westkant van Lake Tahoe. Klein, maar prima voor een week-endje er tussen uit. Terwijl het buiten intussen weer donker wordt en het ruisende achtergrondgeluid van de regen weer klinkt, ga ik een lekker kopje thee zetten en uitrusten van mijn eerste schooldag waarover later meer.

Geen opmerkingen: