TV nieuws

Sommige mensen blijven op de hoogte van het minder belangrijke laatste nieuws in de wachtkamer van de huisarts of bij de kapper. Ik blijf op de hoogte tijdens het strijken. Dit onaangename karweitje is altijd een stuk leuker met de TV aan. Overdag komt er van alles voorbij, heren figuurschaatsen, het laatste nieuws uit Hollywood en de nieuwste manieren om eindelijk dat perfecte figuur te krijgen zonder enige moeite what so ever. Daar ergens ontdekte ik een speciale vrouwenzender waar Erin Brockovich (je weet wel van die film met miss Julia Roberts) haar eigen programma heeft en verhalen over opmerkelijke vrouwen vertelt die het recht in eigen hand hebben genomen. Tijdens het reclameblok vernam ik dat er nu ook een film is gemaakt door de moeder van Natalee Holloway. (Al dan niet vermoord door de figuur Pieter vender Sloet). Volgens de aankondiging om ouders te waarschuwen voor de gevaren die onze kinderen lopen. Net als bij andere films die gemaakt worden over tragische gebeurtenissen kan ik me nooit aan de indruk onttrekken dat er tegelijkertijd een leuke winst wordt gemaakt over de rug van de slachtoffers. Maar he, wie ben ik, misschien gaat het geld wel naar een goed doel.

The no 1 Ladies Detective Agencie. Ook in Nederland Binnenkort?

Leuk nieuws op deze zender kwam van de aankondiging van de verfilming en de serie van Alexander McCall Smith's boeken "the no1 Ladies Detective Agencie". Een serie van de BBC die nu ook in de US op TV komt. Ik heb genoten van de door vriendin Anneke warm aanbevolen boeken van deze schrijver en kijk uit naar de serie. Nu maar hopen dat ik tussen de honderden zenders deze ene weer kan achterhalen, zeker nu we weer een nieuw kastje hebben van AT&T in plaats van Dish Network. Maar waarschijnlijk gaan de kinderen mij wel helpen met het automatisch opnemen zodat ik lekker kan kijken wanneer ik wil en de irritante reclameblokken kan doorspoelen. Jongens, hebben jullie nog iets te strijken vandaag?

A dutch touch in de US

Eigenlijk heel bijzonder dat we op een plek, waar het tien van de twaalf maanden gemiddeld boven de 20 C is, wel twee ijsbanen hebben op minder dan 15 minuten rijden. Weliswaar geen buitenbanen, maar toch. Gisteren had Suzanne een verjaardagspartijtje op een van deze banen in Belmont. Tijdens het afleveren van onze dochter raakte ik in gesprek met iemand die vroeg waar ik vandaan kwam. Helaas gaat dat Amerikaanse accent bij mij niet meer lukken. Daar heb ik me intussen maar bij neergelegd.

Wat leuk uit Nederland! Daar had hij familie wonen. Hij kende toevallig een andere Nederlandse man die ook aan het schaatsen was. Een blik op de baan en ja hoor, geen twijfel mogelijk. Een lange man met groen wollen trui, warrig grijs haar en klein rond metalen brilletje schaatste braaf rondjes op zijn hockeyschaatsen. De Hollander! Het kon niet missen, aangezien hij de enige was op de hele baan die, lichtjes voorovergebogen, met zijn handen op zijn rug schaatste. Een echte Hollander verloochent zijn afkomst niet. Noren of niet, de juiste schaatshouding zit blijkbaar ingebakken. Even later zag ik Suzanne met een hand op de rug haar rondjes maken. Was het nieuws intussen tot de baan doorgedrongen of was het bij haar ook een aangeboren cq aangeleerde Nederlandse tik?

's Avonds leverden we onze dochter af bij haar vriedinnetje Ilana voor een logeerpartijtje. De Russiche vriend van haar moeder liet trots de foto's zien van zijn kortstondige beozke aan Amsterdam, onderweg van San Francisco naar Moskou. Ach Amsterdam met zijn rondvaartboten en fietsen, de wind en de regen! Ja allemaal typisch Nederlands. Een foto liet een gemotoriseerde bakfiets zien met windschermpje compleet met ruitenwisser. Ja, echt waar niets bijzonders in Nederland en inderdaad helemaal legaal, niets gevaarlijks aan, echt niet. Uiteraard moesten we ook de schaamteloze foto's aangeschouwen van de zendenloosheid in onze hoofdstad, waarvan wij intussen zo weinig onder de indruk zijn dat we ons afvragen waarom daar in hemelsnaam zoveel fot's van gemaakt moeten worden. En dit alles onder het genot van geimporteerd Hollands bier (Peter's Brand, Dutch classic uit Breda, ooit van gehoord?, het goedkoopste Hollandse bier verkrijgbaar bij Trader Joe's. Een echte Rus laat zijn gasten niet zonder alcohol de deur uitgaan. Proost!

Zomerplanning

En daar is dan onze zomerplanning

De kinderen en ik komen 21 juni op zondag aan in Nederland.

Wij gaan een hotel boeken in Zandvoort, dus onderdak is in ieder geval voor 2 personen geregeld. De ervaring leert dat logeerpartijen er meestal voor zorgen dat een derde bed voortdurend ongebruikt blijft.

Uiteraard gaat Suzanne en ik in ieder geval donderdag naar de Voorwegschool om de musical bij te wonen. Aangezien de meeste scholen nog niet uit zijn gaan Ruben en ik samen ook gezellige dingen ondernemen en intussen zal hij zelf ook met zijn vrienden contact opnemen om te zien of hij een en ander kan afspreken.

In het weekend van 27 en 28 juni gaan we 2 dagen naar Zoutelande om mijn ouders op te zoeken.

Maandag, dinsdag en woesdag zijn nog niet ingevuld, maar donderdag 2 juli komt Wiegert aan in Nederland (Jippie, net op tijd om samen onze trouwdag te vieren op de 4e).

De 3e vertrekken we dan naar Friesland, Heeg om een weekje samen vakantie te vieren. De 10e en de 11e gaan we bij Carla en Stijn en Ineke op bezoek.

De 11e slapen we in het Courtyard in Hooddorp zodat we de 12e klaar zijn om samen met Beatriz de terugreis te aanvaarden.

Terug in de US heeft Ruben op de 25e en de 26e een Zappa concert voor diegenen die in de buurt zijn.

De 31e juli vertrekken we met de auto naar San Diego en Big Bear voor nog een staartje vakantie en komen dan de 14e weer terug zodat Ruben de 17e weer naar school kan. Suus en ik mogen dan nog even vakantie vieren en gaan pas 31 augustus weer naar school.

Leuke ideeen, tips e.d. zijn welkom,

Veel warme groetjes an ons allemaal

Juryduty

Met enige schrik bekeek ik vorige week de envelop met een summon van de Justice Department. Na de verlopen (en intussen hoogopgelopen) parkeerbon uit Dongen van vorige zomer begon ik me een beetje ongemakkelijk te voelen. De summon bleek een oproep voor deelname in de jury bij een rechtzaak. Vertelde Grisham me niet in al zijn boeken dat je ingeschreven moet zijn om te stemmen voordat je ook mag deelnemen in een jury? Blijkbaar worden voor iedere rechtzaak willekeurig een aantal mensen getrokken uit het stembestand en uit het bestand van de rijbewijzen. Aha! Met gemengde gevoelens bekeek ik de oproep. Waarschijnlijk kon ik er gemakkelijk onderuit komen, maar zou het niet een super interessante ervaring zijn om dat eens mee te maken? Tegelijkertijd realiseerde ik me het moeilijk het moet zijn om zelf het recht in handen te nemen. Is het geen rustgevend gevoel om deze zaken over te laten aan een rechtbank? Natuurlijk klagen we voortdurend over de te lage straffen bij grote misdrijven, maar als je zelf een van degenen bent die uitspraak doet over schuld en straf en dus verantwoordlijk bent voor het lot van een ander dan voelt dat toch ineens anders. Van te voren is niet duidelijk wat voor zaak er voorkomt. Stel je voor dat het een moordzaak betreft.

Bij nader inzien ben ik toch blij dat het feit dat ik geen citizen ben niet alleen een excuus is maar ook onwettig is voorzover het jury duty. Jammer van de gemiste kans, maar als ik de kranten erop na sla slaap ik toch rustiger als ik niet beschikbaar ben voor juryduty.

Time flies

Het is alweer even geleden dat de blog is bijgewerkt en het lijkt alsof er een zee van tijd verstreken is. We hebben genoten van een verlaat ski week-end in Tahoe, met zon, sneeuw en goed gezelschap. Nu zitten we met z'n allen om de eettafel de agenda's te stroomlijnen en de details van de zomervakantie te regelen. Voor wie het weten wil zal ik in een apart hoofdstuk de voorlopige reisplanning bekend maken. Voordat het zover is kijken we eerst nog uit naar de komst van nichtje Anneke en Michiel en Hiske en kids en natuurlijk de vakantie naar Hawaii, waarvoor we alvast wat kleurige zomerse kleren hebben aangeschaft, zodat we straks als echte toeristen voor de dag kunnen komen. Daarnaast staat nog het jumping frog festival in Angelscamp op het programma, dat we dit jaar echt niet willen missen. We gaan alvast wat strategieen bedenken om de verst springende kikker te herkennen en wellicht wat prijzen in de wacht te slepen. Bovendien zijn we nog steeds niet in de hoofdstad en residentie van Arnie geweest, waar in mei een groot jazz festivals is. Geen tijd om ons te vervelen totaan de zomervakantie.

What's new?

Alhoewel ik voortdurend geplaagd wordt door virussen en bacterien die de kleuters verspreiden en bij mij een nare hoest veroorzaken ben ik langzamerhand aardig gewend geraakt op mijn nieuwe stek. Dit neemt nog steeds niet weg dat ik me blijf verbazen over de manier waarop de gelden voor extra ondersteuning worden gebruikt en verdeeld. Invloed van ouders speelt hierbij een grote rol. Intussen is het een uiterst interessante ervaring om als hulp in het hol van de leeuw te kunnen kijken. Komende maandag hebben we een grote aardbevingdrill. Het schijnt dat dit groots wordt aangepakt en de halve morgen in beslag gaat nemen. Hierover later meer.

Intussen worden de tekenen van de recessie steeds duidelijker zichtbaar. In het Hillsdale shoppingcenter zijn steeds meer winkels dicht en alhoewel het leuk verbloemd wordt met mooie etalages is het schrijnend om te zien. Het schooldistrict van San Mateo moet volgende jaar 7 miljoen bezuinigen en de High School Union 6 miljoen. De highschools hebben volgend jaar geen 7 maar 6 lesuren en dat gaat uiteraard ten koste van de leuke vakken als dans, dama, muziek en kunst. De fundraisers worden opgeschroefd maar leveren minder op. Lekker vroeg naar huis voor Ruben, die nog steeds niet weet naar welke schoool hij gaat. Ik heb nog steeds niet gehoord of mijn baan op de tocht staat, maar ik denk dat het geringe bedrag dat daarmee bezuinigd wordt en het feit dat de ouders een flinke vinger in de pap hebben en de school kunnen aanklagen als zij niet voldoende zorg regelen een rol spelen. Hier zijn het de counselors, de muziekleerkrachten en de bibliocaressen die risico lopen. Afijn ondanks het AIG debacel staat Obama hier nog steeds hoog in het vaandel en terecht want de wonderen die we nodig hebben zullen nog wel even op zich laten wachten.

Het goede nieuws is dat ondanks de recessie de zaken voor Wiegert nog steeds blijven lopen. Uiteraard zijn ook daar de touwtjes wat strakker aangetrokken en terecht blijven de snoepreisjes even uit. Het web blijft voor bedrijven en instanties een belangrijk communicatiemiddel en alhoewel de trajecten wat stroever lopen en wat langer duren blijft deze investering noodzakelijk genoeg.

Ruben en Suzanne groeien om het hardst en de nieuwe schoenen en kleren zijn niet aan te slepen, het kleding budget dat ze hebben gekregen wordt af en toe stiekum aangevuld zodat de droomlaarzen, die niet noodzakelijk maar wel supercool zijn, kunnen worden aangeschaft. Suus kan niet wachten om ze te showen als we naar Nederland komen. Het budget dat ze beide hebben gekregen (onderverdeeld in snacks, kleding en zakgeld) loopt als een trein en leert ze op de kleintjes te letten. Het is dan nog leuker om ze af en toe te verwennen met iets extra's.

Suzanne gaat volgende week beginnen met Track en Field, het naschoolse atletiek programma. Ze kan rennen en springen al de best, dus we hebben hoge verwachtingen voor onze Bold in spee.

Ruben rocks on. Volgend week-end is er een Led Zeppelin concert in een kroeg in Belmont. Nieuw op het programma staat Frank Zappa. Zappa brengt bij mij oude herinneren boven uit mijn tijd in Rietveen in Den Haag. Maar het nummer Dancing Fool werd tijdens de ontdekkingstocht naar deze voor Ruben onbekende artiest met licht afgrijzen bekeken. We zullen zien of de komende repetities hier verandering in gaan brengen. Daarnaast wil hij zijn aandacht wat meer richten op Jazz ritmes, als er tijd over is.

Hasta luego y que sere sera, oftewel tijd voor mijn Spaanse les met een kopje thee.

Vrijdagavond

Na drie weken werken voelt het nu weer echt als vrijdagavond. De eerste week was ik te moe om te schrijven, de tweede week was ik te verkouden om te schrijven en deze laatste week was er teveel gebeurd om te schrijven, maar nu ben ik er weer. Tijd voor een update.


Het weer begon naar veel op ons Hollandse weertje te lijken. Het heeft af en aan geregend sinds mij laatste mail. Intussen schijnt het dat de watervoorraden eindelijk op de meeste plaatsen voldoende zijn aangevuld. Alhoewel ik ook hoorde dat de sneeuwvoorraad nog steeds onvoldoende is om de watervoorraden door het jaar op peil te houden. In ieder geval ruim voldoende voor het weekendje skien dat nog steeds in het vat zit. Wegens het slechte weer was dat er nog niet van gekomen. Hopelijk gaat dat volgende weekend lukken.


Op school begint het langzaam te wennen, maar de heimwee naar de Nederlandse klassen knaagt nog steeds. Ik probeer mijn Hollandse nuchterheid te mengen met de Amerikaanse standaard, maar kinderen belonen met kauwgom en lifesavers (harde zoete snoepjes), dat gaat er bij mij nog niet in en gaat dus ook niet gebeuren. Wel sta ik nu ook iedere ochtend met de rechterhand op mijn hart de Pledge of Allegiance op te dreunen. Dat is makkelijker dan aan kleuters uit leggen waarom ik dat niet zou doen. (http://en.wikipedia.org/wiki/Pledge_of_Allegiance) Ik las vandaag in de krant dat binnenkort de nieuwe pink slips uitgedeeld gaan worden. Dit zijn waarschuwingen dat je waarschijnlijk ontslagen gaat worden aan het einde van het schooljaar, met meestal grote kans dat je het jaar erna weer wordt aangenomen. Met de laatste bezuinigingen is dat dit jaar een stuk minder zeker geworden. Nu wordt ik in de zomer toch niet doorbetaald, maar zo'n pink slip is natuurlijk wel een beetje sneu als je net begonnen ben. Hoewel de dreiging van bezuinigingen voortdurend als een zwaard van damocles boven de scholen hangt en ik begrijp dat dat voor de leerkrachten heel vervelend is, verbaas ik me nog steeds over de hoeveelheid mensen binnen de scholen. In de Highlands ben ik diverse leerkrachtondersteuners, een schoolpsycholoog, een taaltherapeut, een muzieklerares, een gymlerares (ook voor de kleuters), een computerlerares, een bibliothecaresse en 2 vaste secretaressen tegengekomen en daarnaast heb ik ook al met drie hulpverleners van buiten de school gesproken en zijn er voortdurend moeders en oma's in de klas voor als er geverfd moet worden. Die laatsten worden natuurlijk niet betaald, maar ik zie wel waar er bezuinigd zou kunnen worden. Ik denk dat hier in het algemeen meer mensen werken voor minder geld dan in Nedeland.

Verder zijn we geconfronteerd met de Amerikaanse variant van de potloodventer. Enigszins geshockeerd waren we wel, maar ook wel een beetje lacherig. Dat ging echter snel voorbij toen het verhaal via de school bij de politie terecht kwam en we in het officiele verhoor en indentificatie proces terecht kwamen. CSI in het klein en het echt, compleet met compositietekening. Al met al een hoop gedoe. Laten we hopen dat het ergens toe leidt. Ik zie ons straks nog voor zo'n glazen ruitje staan met 6 mannen op een rijtje met een nummer in hun hand.

Als afsluiting hebben we nog een leuke tip voor tuin en kasteelliefhebbers die nog deze kant uit willen komen. Een klein half uurtje rijden van ons huis blijkt een mooi landgoed te liggen. Het heet Filoli. Op aanraden van een van de juffen uit mijn klas hebben we er vorig weekend een kijkje genomen. Een mooi landgoed met romantische tuinen, prachtig gelegen tussen de heuvels van de Santa Cruz mountains. In de zomer worden er jazz concerten georganiseerd. Het is heerlijk om er lekker rond te wandelen en voor ons is het leuk dat het erg Europees aandoet. Het staat nu vol met nasrcissen en tulpen. Je kunt ook een bezoek brengen aan het huis, maar daar waren we te laat voor. We hebben een abonnement met gastkaarten, dus mocht je in de buurt zijn en tijd hebben, dan is het zeker een aanrader. (http://www.filoli.org/)