Het weer begon naar veel op ons Hollandse weertje te lijken. Het heeft af en aan geregend sinds mij laatste mail. Intussen schijnt het dat de watervoorraden eindelijk op de meeste plaatsen voldoende zijn aangevuld. Alhoewel ik ook hoorde dat de sneeuwvoorraad nog steeds onvoldoende is om de watervoorraden door het jaar op peil te houden. In ieder geval ruim voldoende voor het weekendje skien dat nog steeds in het vat zit. Wegens het slechte weer was dat er nog niet van gekomen. Hopelijk gaat dat volgende weekend lukken.
Op school begint het langzaam te wennen, maar de heimwee naar de Nederlandse klassen knaagt nog steeds. Ik probeer mijn Hollandse nuchterheid te mengen met de Amerikaanse standaard, maar kinderen belonen met kauwgom en lifesavers (harde zoete snoepjes), dat gaat er bij mij nog niet in en gaat dus ook niet gebeuren. Wel sta ik nu ook iedere ochtend met de rechterhand op mijn hart de Pledge of Allegiance op te dreunen. Dat is makkelijker dan aan kleuters uit leggen waarom ik dat niet zou doen. (http://en.wikipedia.org/wiki/Pledge_of_Allegiance) Ik las vandaag in de krant dat binnenkort de nieuwe pink slips uitgedeeld gaan worden. Dit zijn waarschuwingen dat je waarschijnlijk ontslagen gaat worden aan het einde van het schooljaar, met meestal grote kans dat je het jaar erna weer wordt aangenomen. Met de laatste bezuinigingen is dat dit jaar een stuk minder zeker geworden. Nu wordt ik in de zomer toch niet doorbetaald, maar zo'n pink slip is natuurlijk wel een beetje sneu als je net begonnen ben. Hoewel de dreiging van bezuinigingen voortdurend als een zwaard van damocles boven de scholen hangt en ik begrijp dat dat voor de leerkrachten heel vervelend is, verbaas ik me nog steeds over de hoeveelheid mensen binnen de scholen. In de Highlands ben ik diverse leerkrachtondersteuners, een schoolpsycholoog, een taaltherapeut, een muzieklerares, een gymlerares (ook voor de kleuters), een computerlerares, een bibliothecaresse en 2 vaste secretaressen tegengekomen en daarnaast heb ik ook al met drie hulpverleners van buiten de school gesproken en zijn er voortdurend moeders en oma's in de klas voor als er geverfd moet worden. Die laatsten worden natuurlijk niet betaald, maar ik zie wel waar er bezuinigd zou kunnen worden. Ik denk dat hier in het algemeen meer mensen werken voor minder geld dan in Nedeland.
Verder zijn we geconfronteerd met de Amerikaanse variant van de potloodventer. Enigszins geshockeerd waren we wel, maar ook wel een beetje lacherig. Dat ging echter snel voorbij toen het verhaal via de school bij de politie terecht kwam en we in het officiele verhoor en indentificatie proces terecht kwamen. CSI in het klein en het echt, compleet met compositietekening. Al met al een hoop gedoe. Laten we hopen dat het ergens toe leidt. Ik zie ons straks nog voor zo'n glazen ruitje staan met 6 mannen op een rijtje met een nummer in hun hand.
Als afsluiting hebben we nog een leuke tip voor tuin en kasteelliefhebbers die nog deze kant uit willen komen. Een klein half uurtje rijden van ons huis blijkt een mooi landgoed te liggen. Het heet Filoli. Op aanraden van een van de juffen uit mijn klas hebben we er vorig weekend een kijkje genomen. Een mooi landgoed met romantische tuinen, prachtig gelegen tussen de heuvels van de Santa Cruz mountains. In de zomer worden er jazz concerten georganiseerd. Het is heerlijk om er lekker rond te wandelen en voor ons is het leuk dat het erg Europees aandoet. Het staat nu vol met nasrcissen en tulpen. Je kunt ook een bezoek brengen aan het huis, maar daar waren we te laat voor. We hebben een abonnement met gastkaarten, dus mocht je in de buurt zijn en tijd hebben, dan is het zeker een aanrader. (http://www.filoli.org/)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten