halletjes

Halletjes

Ik zit net rustig op mijn laptop te werken als achter me de deur opvliegt. Mijn hart slaat drie slagen over om die drie vervolgens in een enorme slag weer in te halen. Ruben komt binnen. Dit is niet de eerste keer dat ik van mijn stoel rol van schrik als er iemand binnen komt. Waarom hebben Amerikaanse huizen eigenlijk geen halletje?

In gedachte ga ik de huizen af van mijn vrienden. Nee, geen halletjes. Meestal stap je zo de kamer binnen, of de keuken. Bij Japanse vrienden liggen de schoenen op een hoopje bij de deur. Japanners, die de gewoonte hebben hun schoenen thuis uit trekken, net als wij vroeger thuis, hebben vast halletjes in Japan. Gisteren waren we op bezoek bij de ouders van een vriend van Ruben. Terwijl wij net de muziekkeuze van onze tieners bespraken rende de jonste zoon met een ris vriendjes door de openstaande voordeur naar binnen, achter de bank langs en via de keuken weer naar buiten. Deze route staat daar bekend als de snelweg. Misschien komt het gewoon doordat het hier meestal mooi weer is. Alhoewel ik op TV, mijn dagelijks naslagwerk en referentiekader voor de rest van dit land, zie dat waar ook in de US, halletjes 'not done' lijken te zijn.

Thuis in Nederland ben ik reuze blij met mijn halletje. Alle huizen hebben er een, al zijn ze nog zo klein. Voor sommige mensen fungeren halletjes als een visitekaartje voor de rest van het huis. Het zet de sfeer als het ware, zodat je al een beetje ziet met wat voor soort mensen je te maken hebt. Sportieve mensen, als de hal bezaaid ligt met sportschoenen en hockey sticks, nette mensen als er een net opgeruimd kastje staat met een bloemetje en een fotolijstje van de familie of luie mensen, als de fietsen er staan, terwijl je achterom een schuurtje hebt. Voor ieder wat wils. Bovendien is er meestal een spiegel, zodat je even je haar goed kunt doen. En je kunt er ook even diep ademhalen als je erg opziet tegen de ontmoeting die gaat plaatsvinden als je de huiskamer binnengaat. Ook handig voor wilde honden, die kun je dan nog snel even in de keuken opsluiten als dat nodig is. Afijn, ik kan wel duizend redenen bedenken voor een halletje.

Dus, waarom hebben Amerikanen geen halletje. Misschien is het wel gastvrijer, net zoiets als binnenkomen door de achterdeur. Of misschien heeft het wel iets te maken met het gezegde “ met de deur in huis vallen” en ligt het aan onze calvinistische aard. Je kunt even de kat uit de boom kijken in het halletje. Ik ga het toch eens rondvragen.