woensdag 21 januari 2009

Obama


Soms denk ik dat ik me meer Amerikaan voel dan de mensen om mij heen. Of misschien komt het dat ik meer tijd heb dan anderen? Uren heb ik doorgebracht achter het TV scherm tijdens de verkiezingen en gisteren stonden ook na de verhaspelde inzegening van Obama beide schermen de hele dag op de achtergrond te draaien om maar niets te missen. De wandeling door Pennsylvania Avenue, de draaiende handgebaartjes van Obama als groet naar zijn Staatsgenoten uit Hawaii, die grijns, de meisjes in hun mooie gekleurde jasjes en natuurlijk Michelle in haar gouden jurk die me een beetje aan ons Koninklijk huis deed denken. Het liefst had ik zelf tussen al die mensen de kou staan trotseren en het echt meegemaakt.

Zo niet George van de overkant. George heeft een keer bij ons gegeten. We vonden het sneu voor hem dat zijn vrouw is opgenomen in een verzorgingstehuis. Wiegert stelde nog voor om hem iedere maandag te vragen, maar George strapte me op mijn juffenhart door alle hardwerkende en onderbetaalde leerkrachten te schofferen en nu zeg ik hem netjes goedendag als ik hem tegenkom. Toen ik vastgeplakt achter het scherm naar Aretha Franklin keek ging George de krant halen. Maar helaas voor George, Obama zal ook de president zijn voor diegenen die niet voor hem hebben gekozen.

Maar nu, de schouders er onder, zodat de Verenigde Staten weer met recht een leidende natie kunnen worden. Obama is gisterenavond al begonnen en heeft de prosecuties in Guantanamo Bay stopgezet met uitzicht op een eerlijk proces en heeft de salarissen van het White House personeel bevroren. Ik heb vanochtend mijn sollicitatiebrief op de bus gedaan als para educator op een van de scholen bij ons in de buurt en ga invallen op de Nederlandse school.

Wat het gaat worden? De tijd zal het leren. Hopelijk snel goed nieuws uit het hol van de leeuw.

Geen opmerkingen: