Het voordeel van thuiswerken is dat je af en toe gezellig met je vrouw kunt gaan lunchen, en zo maakten we een tijdje geleden een ommetje over Broadway in Burlingame (voor de insiders). En in dat leuke twee hands winkeltje stond het. Een veel te groot schilderij van een haventje. Waarschijnlijk in Washington (gezien de D.C. letters op het vissersbootje) maar het kan evengoed ergens in Frankrijk zijn. Nu kunnen wij nooit een haventje voorbij rijden zonder even langs de bootjes te lopen en dit schilderij deed ons denken aan al die kleine haventjes die we op al die vakanties hebben bezocht en die we willen gaan bezoeken.
Het was even passen en meten, maar zoals je op de foto kunt zien, het hangt. Waar het ooit heen moet als we weer terug zijn? Dat zien we dan wel weer. Dat probleem beperkt zich niet alleen tot dit schilderij. Langzamerhand begint het huis zich op te vullen en zo ook de muren. De kaart van Nederland hangt broederlijk naast een copy van de declaration. Het schilderij dat jullie allemaal voor ons gemaakt hebben heeft een perfecte plek gevonden op de muur naast de eettafel, zodat we ons nog dagelijks kunnen afvragen wie sommige van de taferelen heeft gemaakt. En boven de haard hangt een kleurrijk schilderij van drie danseressen gemaakt van zijdedraad.
Waarom ik jullie dit vertel? Eindelijk heeft het geld dat jullie ons als afscheidscadeau hebben gegeven een mooie invulling gekregen. De muren die we niet mogen verfen zijn zo toch de onze geworden en daar zijn we erg blij mee, dus nogmaals: Dank jullie wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten